بررسی عفونت خون وبدن در طب سنتی
بسم الله
الرحمن الرحیم
بررسی عفونت خون
و بدن در طب سنتی
مقدمه:
بشر درطول دوران زندگی با شرایط های گوناگونی روبه رو
بوده است که با قرار گرفتن درآن شرایط بدن دچار
اختلال شده و ایجاد بیماری شده، به عنوان مثال در سفر
کردن ازشهری به شهر دیگریا از کشوری به کشور
دیگر، که براثر تغییرات وشرایط آب هوایی و با خوردن و
آشامیدن بدن دچار بیماری هایی مانند: تب، اسهال،
استفراغ، ضعف و بیحالی و حتی گاهی مرگ شده است که اکثرا
به واسطه رعایت نکردن اصول وآداب وتدابیر
مخصوص به هرنوع خوراک وپوشاکی بیشتر زمینه ساز این شرایط
بیماری شده است. وقتی که تغییراتی در
داخل و چه در بیرون، بدن را تحت تاثیر قرار می دهد ایجاد
مشکلاتی می کند، که از جمله مهمترین آن
ایجاد عفونت است که باید به رفع آن پرداخت در غیر این
صورت باعث ضررهای جدی در بدن شده واحتمال
وارد شدن به خون
ودرگیر کردن کل بدن است. باید اندیشید ودنبال چاره بود تا بدن انسانی که از4
نوع
خلط سودا، صفرا، بلغم، دم بوجود آمده مدیریت شود تا درحالت طبیعی ونرمال
باشد ودرگیر عفونت نشود.
برای حفظ سلامتی بدن باید به دو مورد توجه
کرد:
1-جلوگیری از
عفونت اخلاط بدن .
2-حفظ
رطوبتهایی
که از بدن تحلیل می رود. برای به اعتدال نگه داشتن این
دو مورد باید 7 نکته را رعایت کرد:
1-به اعتدال
نگه داشتن هوایی که تنفس می کنیم.
2-انتخاب کردن
موادی که با مزاج ما سازگاری داشته ودر هضم وتجزیه دچار مشکل نشود.
3-پاکسازی بدن
ازسم ها و فضولات تا باعث ضعف واختلال در قوه مدبره نشود.
4-حفظ کردن
ساختار بدن در برابر مواردی که ناپایدارند ودر حال تغییر هستند.
5-استفاده از
بوهایی که روح را تقویت می کند.
6-پوشیدن لباس
های مناسب بدن تا مزاج را درحالت تعادل نگه دارد.
7-به اعتدال
رساندن حرکت های بدنی، روحی وروانی یعنی
افراط و تفریط صورت نگیرد.
عفونت
بدن در طب سنتی 3 نوع است که به آن اشاره می کنیم.
نوع اول:
1)خوردنی هایی
که جوهره آنها خوب نیست یعنی در معده سریع فاسد می شوند ومی گندند مثل غذاهای
لطیف و نازک،
که هرچند که خوب هم باشند به خاطر نازک بودن و لطافت زود تغییر حالت پیدا می کنند
مانند: شیر
2)بعضی میوه
های آبدار و مرطوب که با خوردن آنها قوام خون رقیق تر شده ودر اثر کمترین حرارتی که
به آنها برسد به جوش می آیند، فاسد شده وبه عفونت تبدیل می شوند.
3)بعضی از
خوردنی ها که در اثر خوردن آن ها و رطوبت خام ونپخته ای که تولید می کنند، حرارت
غریزی
نمی تواند
آنها را بپزد و هضم کند و احتمال دارد که حرارت غریبه ای به آن ها برخورد کند
وباعث فاسد شدن
آن ها شود
مثل: خیار، خیار بادرنگ، شفتالو وغیره. بعضی خوردنی هایی که در ترکیب خود بد ساخته
می شوند یا در پخته شدن می سوزند یا از جایی به آن آفتی می رسد یا اینکه بدون وقت
خورده می شوند یعنی
هر چیزی باید
در جا مکان مناسب وبه جای باید خورده شوند و نباید بی دقت و بدون ترتیب خورده شوند
مثل در هم خوری ها (سالاد همراه باغذا) وباهم خوری ها(تخم مرغ و ماهی) که باعث
ایجاد عفونت می شوند.
نوع دوم:
بوجود آمدن
سده که علت اصلی آن حرارت غریزی است. یعنی اگر حرارت غریزی که به غذا می رسد ضعیف
باشد و باعث
پخته شدن خلط خام نشود و در آن هیچ اثری نکند و به پختگی نرسد، رطوبت های زیادی
تولید
می شود که به
خاطر پخته نشدن و نیمه خام ماندن و غلظتی که دارند در راه ها و ورودی های باریک
بدن
می مانند و ایجاد
سده می کنند. به این علت سده ایجاد شده، راه نفس کشیدن اخلاط بدن را می بندند.
نوع سوم:
هوای بد مثل هوایی که در آن ویروس وبا باشد، هوایی که بر بیشه ها حاکم است، یا هوای آب هایی که بدون حرکتند وفاسد شده اند و زمانی که وارد بدن شدند و در کل بدن یا در عضوی خاص که به علت حرارت غریبه که در آن هست و یا به علت درد گرم شده ویا عضوی که ضعیف یا نازک شده، در آن جا جمع می شوند وایجاد عفونت می کنند.
بیشتر بخوانید: تدابیر اسهال کودکان در طب سنتی
عفونت
چیست وچگونه ساخته می شود؟
وقتی که
میکروب ها یا انگل ها در اثر ضربه یا زخمی وارد بدن شدند، در بدن نیز سربازانی
برای از بین بردن دشمن وجود دارند. وقتی که میکروبها از روزنه زخم یا ضربه وارد
بدن شدند به آنها حمله کرده تا دشمن ها را بیرون کنند. این سربازان گلبولهای سفید
خون هستند با نام های : نوترفیل و
ماکروناژ.
موقعی که
میکروب و باکتری ها ازطریق زخم وارد شدند سربازان سفید مقداری ازآنها را خورده و
حتی بافتهای
له شده و مرده
را هم می خورند. وقتی که سربازان این دشمنان را خوردند، عده ای از آنها در اثر سم میکروبها
می میرند. بعد
از چند روز حفره ای، درمحل آسیب دیده و دارای
التهاب بوجود می آید. که مقداری از نسج و نکروز ( بافت های له شده ومرده)، نوترفیل
و ماکروناژ ها از بین رفته اند، و به چنین مخلوطی عفونت گویند. گاهی این عفونتها
ادامه دارند یا این که متوقف می شوند یا در جایی دیگر از بدن خود را نشان می دهند
وگاهی هم بسته می شوند.
چه
چیزهایی تولید عفونت در بدن می کند؟
بررسی عفونت بدن
از دیدگاه اسلام و طب سنتی دارای اهمیت زیادی بوده است. به نقل از امام رضا علیه
السلام که فرموده اند: گوشت را با ادویه
ها و حبوبات بپزید و بخورید تا ایجاد عفونت نکند. چون گوشت به تنهایی باعث تولید
عفونت می کند. از ادویه هایی که می توان به همراه گوشت استفاده کرد: نمک، فلفل،
دارچین، زردچوبه، زنجبیل، میخک، گلپر، هل، ریشه جوز، زعفران، کنجد، تمرهندی، زیره،
خشخاش، سیاهدانه وغیره.
این موارد علاوه
براینکه خاصیت غدایی دارند ضد عفونی کننده هم هستند که به همراه گوشت خوردن از
تولید عفونت جلوگیری می کند. حبوبات نیز باکتریایی هستند، که به کمک آنها ازت جذب
بدن شده وگوشت هم از ازت جلوگیری می کند، پس بهتر است که با حبوبات پخته شود. گوشت
بیشتر از غذاها حرارت می خواهد وحرارت هم تولید می کند.
بسیاری از
غذاها با هم ناسازگاری دارند، موقعی که
باهم خورده می شوند و یا ترکیب می شوند، خاصیت همدیگر را خنثی می کنند. غذاهایی که
باهم ناسازگاری دارند از نظر غذایی نتیجه و اثری برای بدن نخواهد داشت. اگر فرد به
خوردن این گونه غذاهای ناسازگار ادامه بدهددچار آسیب می شود از جمله این آسیب ها،
کمبود املاح و
ویتامین ها در بدن خواهد بود، که این کمبود ها انسان را دچار بیماری های زیادی می
کند
و حتی گاهی
باهم خوردن بعضی از غذا ها ومواد متشکله آنها ایجاد سم در بدن خواهد کرد و بدن
دچار انواع
میکروب ها و بیماری
ها خواهد شد. حتی بعضی ازآنها در معده می ماند و هضم هم نمی شود و در نتیجه باعث
ایجاد عفونت و حتی کرم خواهد شد و ممکن است مقدمه ای برای بیماری هایی مانند:
نقرس، رماتیسم،
قولنج، بواسیر
باشند. غذاهایی که خوب جذب نشوند در اثر
بد هضمی در خون می مانند و رسوب می کنند و بیماری هایی از قبیل انواع سوداها و
اگزما ها بوجود خواهند آمد از جمله مانند خوردن تخم مرغ و ماهی.
وجود خون در بدن چه فایده ای دارد؟
از نظر طب
سنتی خون در بدن به عنوان غذا محسوب می شود، یعنی آن چه که در بدن از بین رفت و تجزیه
شد، خون به عنوان بدل آن جایگزین می شود. این بدل تا سن رشد زیادتر از آنچه که
ازبین برود جایگزین شده و در سن پیری کمتر از آن چه از بین رفته جانشین آن می شود. در حقیقت خون غذا رسان است و اخلاط ابزارهای کمکی خون هستند.
با توجه به موارد فوق به بررسی عفونت خون در بدن
از نظر طب سنتی می پردازیم:
خون به دو صورت طبیعی و غیرطبیعی وجود دارد. خون طبیعی که رنگ آن سرخ است و بوی تعفن نمی دهد.
بیشتر بخوانید: نسخه های کاربردی جهت افزایش شیر مادر در طب سنتی
و
اما خون غیر طبیعی به دو گونه تقسیم می شود:
1- خونی که
بدون این که با اخلاط دیگری مثل : صفرا، سودا، بلغم مخلوط شود و به خودی خود مزاجش
را تغییر دهد یعنی مزاج خود را سرد می کند
یا گرم می کند.
2- خونی که با
خلطهای نامناسب مخلوط می شود و مزاج خود را فاسد می کند.
پس دو مدل وجود دارد:
الف) این که
یک خلط فاسد از بیرون وارد خون می شود و خون را فاسد می کند.
ب) خلط فاسدی که از خود خون بوجود آمده است به عنوان
مثال: یک مقداری از خون می گندد یعنی قسمت
لطیف، این قسمت لطیف گندیده خون به صفرای غیر طبیعی
تبدیل می شود و قسمت غلیظ آن به سودای
غیر طبیعی، پس این دو یا یکی ازآنها که در خون باقی ماند
باعث فاسد شدن خون و ایجاد عفونت در خون
می کند.
خون غیر طبیعی به خاطر مخلوط شدن با مواد مختلف ویژ گی
های خود را ازدست می هد و قوام آن هم
گاهی به علت مخلوط شدن با سودا یا بعضی از بلغم ها به
حالت، دٌردی و غلیظ تبدیل می شود. گاهی ترکیب
با صفرا یا آب به صورت آبکی و رقیق در می آید.
رنگ خون:
رنگ خون به علت مخلوط شدن با سودا بسیار تیره می شود و
موقعی که با بلغم آمیخته شد، سفید رنگ است.
مزه وبوی خون:
رنگ وبوی خون در بدن نیز قابل تغییر است یعنی موقعی که
با صفرا مخلوط شد تلخ می شود و با بلغم شور
که ترکیب شد، شور شده و با سودا و بلغم ترش که مخلوط شود به ترشی می
رود.
راهکارهایی از نظر طب سنتی برای کنترل عفونت در بدن:
برای این که از عفونت ها در امان باشیم باید از یک آنتی
بیوتیک قوی استفاده کنیم. یک آنتی بیوتیک فوق العاده قوی در طبیعت وجود دارد به
نام بره موم که آن را زنبور عسل از ترکیب صمغ
و بعضی از گیاهان با موم و شهد گل
درست می کند. از این بره موم عسل برای ضد عفونی بدن می توان استفاده کرد. خداوند
متعال این قانون را در وجود زنبور عسل قرار داده است که این موم را در دهانه ورودی کند و قرار می دهند
تا زنبورها موقع ورود به کندو، پاهای خود را
به آن می کشند تا استریل و ضد عفونی شود. از گذشته تا به حال از عسل و فراورده های
آن در جهت سلامتی استفاده شده است. رومیان
و یونانیان باستان نیز از بره موم برای درمان بیماری هایی مانند: تب، التیام
بخشیدن به زخمها و درمان عفونت استفاده می کردند. امروزه در مواردی که باکتری ها
به مواد شیمیایی مقاوم شده باشند، از جمله آنتی بیوتیک ها، بره موم عسل را جایگزین
آن می کنند.
خواص
بره موم عسل:
ضد باکتری، ویروس، قارچ، ضد التهاب، درمان خون مردگی، سوختگی،
کوفتگی، آنتی بیوتیک، آنتی اکسیدان،
درمان خون
مردگی، سوختگی، کوفتگی، سرطان، آفتاب سوختگی، جوش ها، زخم، اختلا لات تنفسی،
اختلالات پوست، سرفه، عفونت سرماخوردگی، آنفولانزا،
زونا، جراحات وخستگی به کار برده می شود.
موم بره دارای ویتامین هایی از قبیل: A B
B1 B2 B3 و آلبومین،
بیوتین، کلسیم، منیزیم، آهن، روی،
سیلیس، فسفر، منگنز، کبالت است.
عسل
درمانی در طب سنتی برای رفع عفونت بدن:
یکی از شایع
ترین عوارض زخم ها مخصوصا در سوختگی ها عفونت کردن زخم است، که عسل درمانی بر روی
زخم ها و عفونت آنها، چه در سوختگی ها و چه در
جراحی ها و غیر جراحی ها، بسیار مفید واقع شده است.
استفاده از
عسل در سوخت وساز بدن، حرکت وکار ماهیچه ها مفید است. به طوری که در بدن موم عسل
باعث ترشح بزاق شده و همچنین فعالیت ترشی معده را زیاد می کند، محرک روده هاست،
باعث سفت شدن لثه ها و تمیزی دهان می شود. پس از عسل می توان به عنوان کنترل کننده
عفونت بهره برد، زیرا عسل یک اثر ضد میکروبی دارد. عسل به علت این که رطوبت کمی
دارد مانع رشد قارچ و باکتری می شود. حتی اگر عسل را با آب رقیق کنید اثر ضد میکروبی
آن از بین نخواهد رفت. چون عسل رشد میکروبها را کم می کند در نتیجه پوست و اعصاب را هم تغذیه می کند.
برای درمان عفونت پوستی بعد از سزارین نیزاز عسل استفاده می شود.
در طب سنتی
ازجمله گیاهانی که از عفونت اخلاط بدن جلوگیری می کند عبارتند از: جدوار،اسطوخودوس،
دار صینی( به یونانی افتیمون)، تریاق اکبر هستند.
نتیجه گیری:
از
زمانی که انسان وارد عرصه زمین شد، خطرات او را تهدید می کردند. از زمان بسته شدن نطفه و در
جایگاه
رحم قرار گرفتن تا لحظه پایانی عمر که بازگشت به سوی خداوند بزرگ است. در طی گذران
عمر: نوزادی،
کودکی، نوجوانی و جوانی تا مرحله میانسالی
و پیری اتفاقات کوچک وبزرگ با او همراه بوده
است.
مثل: بیماری ها، خوشی ها و ناخوشی ها، که فقط به واسطه حفاظت از طرف پرودگار مورد لطف او
بوده
است. خداوند فکر و عقل را در وجود انسان
قرار داد تا راههای درستی که باعث
حفاظت و سلامتی
جسم و
روح و روان است را پیدا کند و دچار آسیب ها نشود و اگر در معرض آنها قرار گرفت از راه
درست
وارد
شود. بنابراین انسان باید در این روزگار بیشتر به وجود خداوند فکر کند و با او هم
صحبت شود تا از
خلق خودش بیشتر خالقش را بشناسد.
بیشتر بخوانید: پماد طبیعی و روغن های گیاهی
منابع:
ابن
سینا، حسین بن عبدالله. مترجم: مسعودی، علی رضا(1386 ه .ش). محقق/مصحح: علی رضا
مسعودی و
با
مقدمه سید حسین حجازی. قانون فی الطب(ترجمه). ص 333. ص 355. ناشر: مرسل. مکان چاپ:
کاشان
ابن
سینا، حسین بن عبدالله(1404 ه .ق). دفع المضارالکلیه عن الابدان الانسانیه او
تدارک انواع الخطاء
الواقع فی التدابیر.ص 61. ص 62.
ناشر: معهد التراث العملی
العربی. مکان چاپ: دمشق.
بنیاد پژوهشهای قرانی حوزه ودانشگاه(1385 ه . ش). مجموعه
مقالات قران وطب، جلد2. ص 186. ناشر:
موسسه انتشاراتی پژوهشهای قرانی حوزه ئانشگاه، دانشگاه
شاهد. مکان چاپ: مشهد مقدس.
جرجانی، اسماعیل بن
حسن(1391 ه. ش). ذخیره خوارزمشاهی. جلد 5. ص 822. ص 826. ناشر: موسسه
احیاء طب طبیعی. مکان
چاپ: قم.
چغمینی، محمود بن
محمد. شارح: شاه ارزانی، میر محمد اکبربن محمد. مفرح القلوب(شرح قانونچه). ص 25.
ناشر: مطبعه
الاسلامیه. چاپ: لاهور.
حاجی شریف، احمد(1388
ه .ش). دائره المعارف گیاه درمانی. ص 69. ناشر: حافظ نوین. مکان چاپ: تهران.
حکیم مومن،سید محمد بن
محمد زمان(1390 ه .ش). محقق/ مصصح: موسسه احیای طب طبیعی. تحفه
المومنین، جلد 1. ص
106. ص 261. ص 383. جلد2. ص 212. ص 210. ناشر: نور وحی. مکان چاپ: قم.
دریایی، محمد(1388 ه .
ش). دانشنامه طب اهل بیت علیه السلام، ص 143. ناشر: پیام کتاب. مکان چاپ:
تهران.
شمس الدین، آملی،
محمدبن محمود(1381 ه .ش). محقق/ مصحح: شعرانی، ابولحسن. نفائس الفنون فی
عراش العیون. جلد 5. ص
138. ناشر: اسلامیه. مکان چاپ: تهران.
1401/5/4
